Zużyte tarcze hamulcowe – jak sprawdzić?

Sprawdzanie stanu tarcz i klocków hamulcowych to podstawowa czynność diagnostyczna, której dokonuje się na każdym przeglądzie auta. Nie ma w tym nic dziwnego, bowiem od sprawności układu hamulcowego zależy bezpieczeństwo kierowcy. Wymiana tarczy hamulcowej najczęściej jest spowodowana zużyciem, warto więc nauczyć się robić to samodzielnie. Jak to zrobić? Co należy brać pod uwagę? Zapraszamy do lektury niniejszego artykułu.

Częstą zasadą, stosowaną przez mechaników i kierowców jest wymiana tarcz hamulcowych co dwie wymiany klocków hamulcowych, choć my przestrzegamy przed trzymaniem się tej zasady na „sztywno”, ponieważ każdy przypadek jest indywidualny. Praktyka pokazuje, że wymiana tarczy hamulcowej zależna jest od jej stanu powierzchni i grubości (w tym aspekcie należy zwrócić uwagę na minimalną wartość, która podawana jest przez producenta części).

Poza tym, większość z nas przyzwyczajona jest do częstszej wymiany hamulców przednich, ponieważ to właśnie na przedniej osi hamowanie jest o wiele bardziej intensywne. Taka sytuacja ma miejsce tym bardziej, jeśli hamulce przedniej osi są tarczowe, a tylnej – bębnowe.

Aby ocenić stan tarczy hamulcowej i zadecydować o jej wymianie, przede wszystkim należy zmierzyć jej grubość. Drugim, ważny kryterium jest także pomiar bicia osiowego powierzchni roboczej tarczy. Ustalenie tych dwóch wartości pozwoli nam na ocenę stanu hamulców w naszym aucie.

Pierwszą rzeczą, jakiej należy dokonać, jest zakup odpowiednio przystosowanej suwmiarki. Taka suwmiarka powinna się różnić od tradycyjnej tym, że posiada szczęki pomiarowe, charakteryzujące się sporą długością, dzięki czemu można dokonać pomiaru nawet w miejscach powierzchni roboczej tarczy, oddalonej w sporej odległości od krawędzi. Poza tym, korzystanie ze zwykłej suwmiarki nie pozwoliłoby na pomiar części roboczej, ze względu na obrzeża tarczy – dzięki suwmiarce do tarcz staje się to możliwe. Takie suwmiarki znajdziemy w sklepach z akcesoriami i oprzyrządowaniem dla warsztatów, cena zazwyczaj oscyluje od kilkudziesięciu do nawet kilkuset złotych (w przypadku modeli elektronicznych).

Kiedy już zaopatrzmy się w odpowiednią suwmiarkę, luzujemy specjalną śrubę, tak aby rozsunąć szczęki pomiarowe do tego stopnia, żeby ich rozwarcie było większe niż grubość części roboczej tarczy hamulcowej. Część przesuwna szczęki ruchomej powinna zetknąć się z suwakiem z podziałką Noniusza (pomocnicza podziałka zwiększająca dokładność odczytania na głównej podziałce kreskowej) i przesunąć ją. W trakcie tego procesu należy pamiętać o odsunięciu ruchomej szczęki podziałowej wraz z suwakiem z podziałką Noniusza, bo w przeciwnym razie suwak będzie przesuwany przez zderzak trzpienia i wartości uzyskane przez nas będą nieprawidłowe. Jeśli wszystko jest w porządku, obejmujemy szczękami pomiarowymi tarczę hamulcową.

Kolejnym krokiem, który powinniśmy uczynić, jest dotknięcie stałej szczęki pomiarowej do powierzchni roboczej tarczy hamulcowej. Następnie dosuwamy do niej ostrze ruchomej szczęki pomiarowej – z tak dosuniętej suwmiarki możemy odczytać grubość tarczy hamulcowej na podziałce Noniusza, z dokładnością do jednego milimetra.

Jeśli już zapisaliśmy nasze pomiary, możemy zdjąć suwmiarkę z tarczy hamulcowej – w tym celu rozwieramy ruchome szczęki pomiarowe. Uzyskane wartości porównujemy z danymi producenta, a dokładniej z minimalną, dopuszczalną grubością części roboczej tarczy hamulcowej, wyrażoną w milimetrach. Należy pamiętać, iż wspomniane w artykule pomiary należy dokonać w kilku miejscach tarczy hamulcowej, poczynając od zewnętrznego brzegu i kierując się w stronę promienia tarczy. Ciekawostką jest fakt, że niektórzy producenci tarcz hamulcowych stosują na ich powierzchniach specjalne oznaczenia, dzięki czemu możliwa jest wizualna ocena stanu tarcz.